geleende woorden 

zelfverwezenlijking

"In de kern streeft elk organisme naar zelfverwezenlijking. Een boom wil uitgroeien tot datgene wat in de kern reeds aanwezig is. Als de omstandigheden daarvoor goed zijn, is de kans groot dat dat ook lukt. Als een boom in de verdrukking komt, wordt hij minder groot of mooi dan hij zou kunnen worden.
Een mens wil uiteindelijk ook worden wie hij in wezen is:
een autonome persoon, die in overeenstemming is met zijn gevoelens en behoeftes, en van daaruit verantwoordelijkheden kan nemen voor zichzelf en zijn leven met anderen.
Zijn ouders dienen daar in de tijd dat hij bij hen leeft de omstandigheden voor te creëren. Dit is geen opvoeden als doelgerichte handeling vanuit beter weten dan het kind wat het nodig heeft, maar opvoeden als het scheppen van voorwaarden.
Dat wil zeggen het gehele systeem waarin opgroeiende kinderen zich bevinden met alle factoren die op de uiteindelijke ontwikkeling van kinderen van invloed zijn.
Dit systeem dient zo veel mogelijk vrij te zijn van beperkingen van de ouders die voortkomen uit de gebreken en tekortkomingen uit hun eigen kindertijd. Als deze beschadigingen niet voldoende geheeld zijn, is de kans groot dat de geschiedenis zich herhaalt en dat de ouders hun eigen kinderen niet kunnen geven wat ze nodig hebben om zich te kunnen ontwikkelen, omdat ze dat zelf ook niet hebben ontvangen.
Wat niet gekregen of verworven is, kan niet gegeven worden.
Gedurende de gehele kindertijd is het dus van belang dat de ouders in staat zijn op zichzelf te reflecteren, hun drijfveren en motieven te onderzoeken en hun eigen (opvoedings) geschiedenis als uitgangspunt te nemen voor de omgang met hun kind, zodat de beschadigingen en tekortkomingen uit hun eigen kindertijd niet de beperkingen vormen voor de ontwikkeling van hun eigen kinderen. Hoe zuiverder de motieven en drijfveren van het handelen en gedrag van de ouders, hoe meer ruimte er ontstaat voor de ontwikkeling van hun kind naar verwezenlijking van zichzelf en ontplooiing van zijn mogelijkheden."
(uit het boek 'Haptonomie, een kwestie van gevoel' van Bob Boot)

Hoe gaan we om met pijn en leed?

"Ik maak de vergelijking met een klein kind dat niet mag meespelen met een groepje andere kinderen. Huilend komt hij op zijn moeder af en kruipt op schoot. Vaak zien we dat de moeder snel de tranen van haar kind droogt en zegt dat het onzin is daarom te huilen. Soms zien we een moeder die in staat is het verdriet van haar kind te respecteren door niet meteen te zeggen dat hij niet moet huilen en hem gewoon haar schoot aanbiedt om even bij haar uit te huilen. in dat laatste geval neemt het verdriet langzaam af en zal het zoontje zijn spel weer vervolgen."

"Marjet heeft geleerd dat haar wereld niet vergaat als ze pijnlijke gevoelens toelaat. Ze heeft geleerd dat het vastpakken van minder prettige emoties haar juist de mogelijkheid geeft ze ook weer los te laten. Iets wat je niet hebt vastgepakt, kun je niet loslaten.
Het tegemoet treden van pijn, angst en verdriet geeft de kans ze weer los te laten ... om uiteindelijk weer in rust, veiligheid en liefde aanwezig te kunnen zijn."
(uit het boek 'Haptonomie, een kwestie van gevoel' van Bob Boot)


Weerkerende conflicten als spiegel

Conflicten of pijnlijke situaties waar je steeds weer tegenaan loopt, kan je als een spiegel zien. Dit conflict of diegene waarmee je het conflict hebt komt je vertellen waar je moeite mee hebt in je leven. Hoe lang duurt het voor je in de spiegel durft te kijken en het betrekt op je eigen leven, op je eigen pijn? Vraag je af waar het vandaan komt, eerlijk kijkend naar jezelf. Beoefen de kunst van het voelend toelaten, voelen en bewust zijn van je gedachten om je pijn te helen en je eigen reactie op te omstandigheden milder te maken.
Dan is die ander de boodschapper van je oude pijn geworden, welke je kunt gaan helen. Je begint je energie in jezelf te steken ipv in de ander, te kijken naar wat er bij jou zelf is aangeraakt van binnen. De pijn die het conflict opriep is echt van jezelf en heeft niet met de ander te maken. Die heeft alleen op de juiste knop gedrukt.
Basiselementen waar je moeite mee kunt hebben of juist behoefte aan hebt, kunnen zijn: eenzaamheid, duidelijkheid, eerlijkheid, vertrouwen, liefde, bevestiging, openheid, consequent zijn, gehoord en gezien willen worden, respons, gelijkwaardigheid, vrijheid, bescherming.
Ieder conflict is een mogelijkheid tot groei, omdat het iets wat in jezelf aanwezig is zichtbaar maakt.
(uit het boek 'hart en haptonomie' van Hermien De Ridder)